Başka Şeyler

"Kuşlar kadar özgür olmak isterdim!" diye mırıldandı deniz kıyısındaki adam, tepesinde gezinen martılara bakınarak. Önünde duran koca vapura binip karnını doyurmak için bir simit aldı. Ardından denizi en güzel görebileceği bankı seçti kendine; iki mavinin birleşimini en güzel ifade edecek olan yer. Ve elindeki simidin yarısını kuşlarla paylaşırken âdeta bir sinema gibi izledi onları.  İzledikçe izledi, izledikçe mutlu oldu adam. Sonunda martılar dört bir yana kaçıştığında kendi simidinden bir ısırık aldı. Ancak o zaman fark edebilmişti vapurun demirlerinde kendisini izleyen martıyı:  Büyük gözlerini üzerine dikmiş, beyaz tüylerini kabartmıştı. İşte o zaman anladı adam; bir lokma simide muhtaçken, sanıldığı kadar özgür müydü kuşlar?                                                               Merve Dede ...

Evin arka odasındaki pencere, iç içe geçmiş, üst üste yığılmış gibi duran irili ufaklı müstakil yapılara açılıyor. Görünümün dağınıklığını, bahçe bile denemeyecek toprak parçaları ve ıslak kiremitlerle evlerin çatılarını örten paslı levhalar tamamlıyor. Rüzgârsız, dingin bir sabah. Sağa sola saçılmış sigara izmaritlerine hafif hafif yağmur damlaları düşerken ardına kadar açtığım pencereden gökyüzüne bakıyorum: Dağın eteğinden gözümün erişebildiği noktada, bittiği yerde neyin başladığını bilememenin verdiği huzursuzluk ve bir elimde yarı otomatik silahla, sigaramın dumanından bir nefes daha üflediğim plastik bir dünya bu. Kıraç araziyi çevreleyen bu sonsuzluk duygusunun ardında bir şey olmalı diyorum yine de. Uzaklara belli belirsiz monte edilmiş kuru ağaçların, kır çiçeklerinin ve küçük taşların zirveye doğru yükseldiği ürkütücü bir devinimsizlik. Bütün evren buradan ibaret. Şaşıracak bir şey yok aslında: Dış dünyanın varlıkları arasında onların bir parçasıymış gibi göründüğüm, camd...