Gölgeler arasında [Öykü]

Ağlamaktan harap olduğum, soğuğun içime işlediği bir kış gecesi gelmişti yanıma ilk defa. Siyah cüppesi karanlığa karışırken yeşil keskin gözleri ışıldayarak karanlığı deliyordu. Nereden geldin, kimsin, demedim. Diyemedim. Yatağımda bağdaş kurmuştum, beni rahatsız etmek istemiyor olmalıydı ki yatağımın kenarına ilişti. Gülümsemesinin sıcaklığı yayıldı odaya. İçimdeki kasvetten oluşan kurtçuklar bir anda kelebeğe dönüştü sanki. Konuştu benimle, hem de saatlerce. Ben ağlayarak dinledim sadece, o ise sıkılmadan, yorulmadan saatlerce konuştu. Kimseye anlatmadım onun geceleri yanıma geldiğini. Bilseler engel olurlardı. Kimmiş, nerden gelmiş, ne istiyormuş... Kimin umurunda ki... Kimse bilsin istemedim, tek bana ait kalabilsin diye. Ev halkı duyacak diye ödüm kopuyordu ama, o, öyle kısık bir sesle, acele acele anlatıyordu. Saatlerce uyuyan ben, artık geceleri hiç uyumadan onu dinliyordum. "Koparılmaktan korkan bir çiçeksin sen. Üzerindeki karlara rağmen kardelen edasıyla açıyorsun. Mera...