'O an'ı yaşamak

Sizler ömrünüzün baharında, çiçekler içerisinde mutlu bir günü yaşarken, birçokları saplandıkları çamurlu yollardan kurtulmanın mücadelesini yapmakta ve çaresizce bir kurtuluş ümidi beklemekteler.

Ne kadar da sabırsızsınız; gelmek üzere olan sevdiğinizi beklerken, geleceğini bildiğiniz halde ve yanınızda olması gereken saate henüz uzunca bir süre varken.

"Nerede kaldı?" diye soramazsınız o an. Birkaç dakika geç kalınca düşünmeye başlarsınız; hep yollarda olur gözünüz ve olanca kuvvetiyle atmakta olan yüreğiniz.

Beklemekte olduğunuz yerden geleceği yolun başını keserken, gözleriniz bir kartalınki kadar keskin, burnunuz ise onun kokusunu dünyadaki bütün kokulardan ayırt edebilecek kadar hassastır.

Sokağın başında görünür görünmez, kalbiniz minik bir serçeninki kadar büyük bir hızla atmaya başlar...

***

Aslında hep bir şeyler bekleyerek ve çokça ümit edip hayaller kurarak geçer ömrümüz.

Bekleyişlerimizin hepsinde zaman, sabırsızlıkla ve merak ederek geçmez elbet. Bir de 'o ânı' yaşamak istemediğimiz durumlar vardır.

Son anlarını yaşarken ömrünüzün,“hayatınız bir film şeridi gibi geçer gözünüzün önünden” klişesi vardır, bilirsiniz.

İnsan o anlarda hayatının muhakemesini yapar mı gerçekten? Acaba birkaç nefes daha fazladan alabilmenin mi ya da birkaç dakika daha uzun yaşayabilmenin mi mücadelesindedir o an?

Bilemeyiz.

O ânı yaşayacağımız güne kadar da bilemeyeceğiz gerçekte ne olduğunu.

Bütün bildiğimiz veya ümit ettiğimiz, o zamanın henüz bize uzak olduğu...

Bu düşünce de yanlıştır aslında; nice gencecik fidanlar hayatlarının belki de en güzel yıllarını ve hatta o son anlarını bile yaşamalarına fırsat verilmeden göçüp gitmediler mi sessiz sedasız?

***

Ne var ki, hayat her şeye rağmen güzeldir.

Gelecek zaman içerisindeki bazı yazılarımda, sizlere, hayatın yaşanmaya değer olduğunun göstergesi olabilecek küçük anekdotlarla birçoğunuzun da benzerlerini yaşadığından kuşku duymadığım iyi ve kötü anları hatırlatmayı düşünüyorum.

Becerebileceğimi umuyorum sadece...

Mehmet Ferah